jueves, 24 de marzo de 2011

SOS PARROQUIAS

Anda a rede colapsada por mor da inminente campaña, que agora se discute no facebook como antes se facía na praza. Congratúlome de tan febril actividade que amosa, alomenos unha vez cada catro anos, interés na xente por participar na vida pública. Tampouco nós queremos estar ao marxe, e como fixemos na pasada campaña, imos facer aos partidos unha proposta que nos gustaría ver reflictida nos seus programas. Hai outras, dende logo, pero entre todas, ésta nos parece prioritaria.
Dende sempre o rural galego é o ámbito socioeconómico mais abandonado polas administracións. Históricamente renunciouse á sua revitalización e optouse tácitamente por favorecer o abandono dun medio en cuia viabilidade non se confiaba e que pasou deste xeito a constituír un problema. Ao longo destas últimas décadas, nun proceso cada vez mais acelerado precarizaronse os servizos, cando non desapareceron, os investimentos destinados a infraestructuras foron sistemáticamente desviados, e non se fixo o menor esforzo cara á dinamización económica, pola contra, promoveronse aquelas actividades, sobretodo de tipo forestal, que favorecen o abandono. O rural derivou así cara a situación agónica que coñecemos. Qué erro mais grave.

martes, 8 de marzo de 2011

REMOVENDO NO FANGAL

Moi boas a todos de novo. Si, tivemos un parón, e demasiado longo. Pero quén se pode permitir non o ter? A vida marca os seus propios ritmos, porén non foi que perderamos interese polo noso tema. Lembran?: Ecoloxía, paisaxe, natureza, urbanismo, economía sostible e vida saudable....Tantas cousas importantes das que non se ocupan tan poucos. Parece mentira que sexan secundarias e incluso irrelevantes para tanta xente e para a totalidade da clase política. Andamos en período preelectoral e fíxense nas precampañas: Alguén fala algo desto? Nin palabra. Seguen a ser consideradas cuestións de escasa utilidade pública e subalternas de outros intereses. E o deterioro prosigue, as veces a un ritmo que nos deixa sen alento.
Como o que está a sufrir a ría víctima dunha brutal e inescusable agresión coa coartada da absurda, irracional e innecesaria remodelación do atracadoiro que se obstinan en chamar porto deportivo. Unha nova manchea de cartos malgastados nesta cada vez mais ruinosa e deficiente instalación. Fai dez anos inauguraron con gran boato unha considerable extensión de humidal convertido en aparcadoiro. Aínda non víramos frivolidade dabondo: desta volta están cementando a ría por pura e desaprensiva neglixencia.